صفحات

جستجو در مندرجات کتاب

۱۳۹۶/۰۲/۱۹

(۱۳۳)



مسئله توجه به وقت از نکات برجسته سنن ملی ما نبوده است ولی در انجام برنامه‌های اقتصادی و اجنماعی که برای ما ضرورت حیاتی دارد وقت‌شناسی حائز کمال اهمیت است.

من آرزومند دیدن آن روزی هستم که احزاب سیاسی و مؤسسات دولتی و تمام دستگاه‌های فرهنگی و افراد ملت همه توجه کامل خویش را به پیشرفت کشور معطوف دارند.احزاب سیاسی در نطق‌هائی که در مجامع حزبی ایراد می‌کنند این خدمت بزرگ عمومی را همواره به افراد خود گوشزد کنند و کارمندان و خدمتگزاران دولت برای اینکه کاری را که به آنها محول است در کوتاه‌ترین مدت انجام دهند با یکدیگر مسابقه دهند و دانش‌آموزان و دانشجویان و حتی کودکان نوآموز از طرح‌هایی که در دست اقدام داریم و در فصل پیش به آنها اشاره کرده‌ایم آگاه شوند وراه بنیادی خدمت‌گزاری به کشور و پیشرفت آن را که در حقیقت به سود آنها است بیاموزند و مردم کشور ما بدانند که هر یک در این تجدید بنای اقتصادی کشور وظیفه مهمی دارند و در هر رشته و حرفه‌ایی که هستند، از ادای سهم خود در این راه دریغ نورزند.

اگر این آرزوها ظاهراً خیالی جلوه می‌کند باید به خاطر داشت که مردم ما بیش از سال‌های گذشته برای توسعه و پیشرفت به شوق افتاده و به آینده کشور ایمان پیدا کرده‌اند و توجه ما به عامل زمان نیز عمیق‌تر و جدی‌تر گشته است.

گرچه ھنوز در اجرای پاره‌ای از طرح‌های عمرانی آن سرعتی که انتظار می‌رود مشهود نیست ولی در سایر طرح‌ها سرعت انجام کار موجب اعجاب متخصصین اقتصادی و مهندسین کشورهای غربی شده است. امروز در تهران ممکن است در ظرف یک شب خیابانی اسفالت شود و ساختمان یکی از بزرگترین پرورشگاه‌های ما که گنجایش تربیت دو هزار کودک و عده کافی مربی و پرستار دارد در مدتی کمتر از یازده ماه پس از طرح نقشه اولیه خاتمه یابد و رسماً افتتاح گردد. در پایتخت ایران که جمعیت آن در مدتی کمتر از پانزده سال از نیم میلیون به یک میلیون و نیم بالغ شده است باید کارها را بسرعت انجام داد و ما نیز چنین کرده‌ایم و خوشبختانه این سرعت و فعالیت در تمام شهرستان‌های ما نیز معمول و محسوس است.
 
در بعضی از کشورهای اشتراکی سعی دارند مردم را به ازدیاد میزان تولید تشویق نمایند. ولی بنظر من در کشورهای دموکراسی می‌توان به نحو دیگری درامر اقتصادی توفیق حاصل کرد و من مایلم که در محیط دموکراسی هدف‌هائی دشوار برای خود معین کنیم و پیش از موعد مقرر به آنها برسیم. من می‌خواهم بوسیله سخنرانی‌های مفید و ارائه فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی و رادیو و سایر وسایل تبلیغ، روح کوشش و مجاهدت را در مردم دمیده و آنها را برای پیشرفت‌های اقتصادی که به دست خود آنها و برای خود آنها باید انجام گیرد مجهز نمائیم. من می‌خواهم نسبت به طبقه جوان که مایه افتخار و امید ما هستند توجه خاصی مبذول گردد و از میهن‌پرستی و علاقه‌ای که به همکاری و معاضدت یکدیگر برای نیل به آمال و آرزوهای مشترک دارند استمداد کنیم تا بدان وسیله برای میهن خویش فرزندان لایقی بشوند و کشور خود را برای زندگی آبرومندانه سرزمینی مرفه و پربرکت بسازند و پیشرفت اقتصادی و تحول دموکراسی به موازات یکدیگر در کشور ما پیش برود و دموکراسی اقتصادی بصورت کمال خود مرز و بوم ما را فراگیرد.

 مسئله دیگری هم در دموکراسی اقتصادی باید مورد توجه قرار گیرد و بنظر من ملت ایران به آن درجه از رشد فکری رسیده است که آن را پذیرفتار باشد و آن مسئله تشکیل اتحادیه اصناف آزاد است که در کشورهای اشتراکی کسی از کُنه آن آگاهی ندارد. اعتقاد راسخ من این است. که این‌گونه اتحادیه‌ها از عوامل مهم دموکراسی و در دنیای کنونی ضامن ایجاد دموکراسی اقتصادی در صنایع است.