بعلاوه
بارویه فعلی که بذر را با دست در زمینهائی که بطريق صحیح آماده نشده میپاشند،
مقدار بذری که به کار میرود سه برابر مقداری است که بوسیله بذرافشان مکانیکی روی
زمین آماده افشانده میشود و تنها با اتخاذ این رویهھای نوین میتوان درحدود ۲۰۰،۰۰۰ تن بذر گندم و ۷۵،۰۰۰ تن بذر جو در هر سال صرفهجوئی
نمود. درنتیجه مطالعاتی که کارشناسان ژاپونی به عمل آوردهاند معلوم شده است که
اگر اراضی برنجکاری کشور ایران بطور صحیح آماده شود و رشوه کافی داشته باشد و
شیوه نوین بذرافشانی در آن معمول گردد مقدار محصول آن با سهولت دو برابر خواهد
گردید.
علاوه
بر آنچه گذشت در زمینی که بطریق صحیح برای زراعت حاضر گردد میتوان در آبی که فعلا
صرف میشود به دو
طریق صرفهجوئی کرد: اول آنکه در زمینی که طبق اصول فنی آماده شود هم آب کمتر
تبخیر میشود و هم محصول بسیار زیادتر خواهد شد یعنی میتوان با آب کمتر محصول
بیشتر برداشت و از آبی که بدین ترتیب صرفهجوئی شده برای زراعت در زمینهائی که
فعلا در اثر بی آبی کشت و زرع نمیشود استفاده کرد. دوم آنکه با اتخاذ رویه فنی
جدید که در زراعت دیم به کار میرود میتوان از میزان مصرف آب کاست.
البته
هزاران سال است که کشاورزان ما به زراعت ديم آشنا بودهاند ولی دیم کاری با وسائل
ماشینی جدید داستان دیگری است و امروز میتوان مساحت بسیار وسیع از اراضی ایران را
با وسایل مکانیکی که برای کشت و زرع دیم در نقاط نسبتاً خشک و بی آب امریکا و
استرالیا و سایر کشورها مورد استفاده قرار میگیرد به زیر زراعت کشید و اراضی وسیعی
که تا حال تصور میرفت زراعت در آن مستلزم وجود آب فراوان است برای کشت و زرع دیم
با وسایل مکانیکی آماده ساخت. امروز عدهای از کشاورزان ایرانی در کشت و زرع
فاریاب و دیم از وسایل مکانیکی جدید استفاده میکنند. چنانکه در قراء کشور اینک در
حدود ۵،۰۰۰
تراکتور مشغول کار است و هر روز بر تعداد این وسایل افزوده میشود. در استانهای
بزرگ کشور مخصوصاً آذربایجان و کناره بحر خزر و خوزستان و دشتهای حاصلخیز حوالی
تهران تراکتورهای بزرگ و گاوآهن و غله پاککن و سایر ادوات و آلات مکانیکی کشاورزی
به چشم میخورد و در حقیقت منظره روستائی مشرق زمین با گاوآهن چوبی دیگر در مزارع
کشور ما غیر متجانس جلوه میکند و هر چند هنوز آلات و ابزاری که با دست ساخته شده
مورد استعمال دارد ولی روز به روز از تعداد آنها کاسته شده و آلات و وسایل مکانیکی
افزایش پیدا میکند.
تعداد
کثیری از محصولات کشور ما هنوز همه ساله در اثر آفات مختلف و وجود علفهای هرزه از
کف میرود. مثلا خسارتی که علفهای هرزه و مضر به کشاورزان برخی از نقاط آذربایجان
وارد میسازد در حدود هشتاد درصد از کل محصول آنها است. ملخ و سایر حشرات موذی و
آفات نباتی به غلات و پنبه و سبزیها و میوههای ما لطمه و صدمه میزنند و هرچند
اقداماتی برای مبارزه با اینگونه آفات به عمل آمده است ولی در این مورد کارهای
بسیار در پیش داریم که باید انجام گیرد. یکی دیگر از علل کاهش محصولات در ایران
عدم توجه به بذر است زیرا بسیاری از کشاورزان ما آنچه از سال پیش صرفهجوئی کردہاند و معمولا از نوع تخم خوب وسالم هم نیست صرف بذر
سال بعد میکنند و این نوع بذر نامرغوب طبعاً محصول زیاد ندارد. اقدامات نسبتاً
محدودی که اخیراً در مسئله تهیه بذر مرغوب به عمل آمده نتایج رضایتبخش داده و
روستائیان ما اینک به فراهم کردن بذر خوب و جوان و تنوع آن توجه مخصوص پیدا کردهاند.