در شاهراه‌های ایران بزرگ‌ترین انواع کامیون‌های
نفتکش و باری دیزل جهان در رفت و آمد است که بوسیله رانندگان قوی‌بنیه و
پراستقامت بارهای عظیم‌الجثه را از کوه‌ها و کویرها گذرانده و به نقاط مختلف کشور
می‌برند و هر چه شبکه راه آهن ایران توسعه پیدا کند،
می‌توان این کامیون‌ها را در راه‌های دیگری به کار انداخت.
کشور ما فعلا دارای ۲۴،۱۳۵
کیلومتر جاده شوسه و یک‌صد هزار دستگاه وسایل نقلیه موتوری است که بطور قطع برای
کشور وسیعی مانند ایران کافی نیست. البته پستی و بلندی و وضع کوهستانی اراضی ایران
طبعاً موجب کندی امر ساختمان جاده‌ها و هزینه سنگین می‌شود. ولی برای جاده سازی و
ترمیم معابر با سرعت بسیار وسایل ماشینی را جانشین طرز راه‌سازی قدیم کرده‌ایم.
برای تکمیل دستگاه حمل و نقل علاوه بر شبکه راه آهن و جاده‌ها در احداث لوله‌کشی
نیز اقدام شده و اخیراً کار لوله‌کشی نفت از اهواز تا تهران به طول تقریبی ۹۶۵.۴ کیلومتر خاتمه یافته است.
اساساً این لوله در زیر زمین واقع شده ولی در صحراها و کوه‌های دوردست مراکز تلمبه‌زنی
و نظارت بر لوله سرتاسری آن دیده می‌شود و نیز برج‌های مخابرات رادیوئی روی قله
کوه‌ها به چشم می‌خورد که شخص را به یاد افسانه‌ها و اساطیر کهن می‌اندازد. بوسیله
این لوله سالیانه دو میلیون تن مواد نفتی منتقل می‌شود که برای حمل ونقل آن چندین
صد کامیون و واگون راه آهن ضرورت داشت. به این لوله اصلی لوله‌های فرعی متعددی
اضافه شده و از جمله لوله‌ای است که به شهر صنعتی اصفهان می‌رود و برای شهرهای رشت
و مشهد نیز لوله‌کشی در دست ساختمان است.
بمنظور
تسهیل حمل و نقل بین‌المللی نفت، قراردادی با کشور ترکیه منعقد نمودیم که یک خط
لوله از شهر قم و منطقه سراجه در جنوب تهران به یکی از بنادر کشور ترکیه در ساحل
دریای مدیترانه احداث نمائیم. انجام این اقدام منوط به این است که در این نواحی
نفت به مقداری که از نظر تجارتی رضایت‌بخش باشد یافت شود. طول این خط ۲۱۵۶ کیلومتر و هزینه آن بالغ بر
پانصد میلیون دلار خواهد بود و همین‌که این لوله‌کشی پایان یابد می‌توان نفت را به
کشتی‌های نفتکش بزرگ که از کانال سوئز نمی‌توانند عبور کنند و فعلا مجبورند قاره
افریقا را دور زده و نفت ایران را به اروپا و آمریکا برسانند تخلیه کنیم. با احداث
این لوله قسمت عمده هزینه حمل نفت از ایران به ساحل دریای مدیترانه صرفه‌جوئی
خواهد شد.
در مورد کشوری مانند ایران که تازه قدم به
شاهراه پیشرفت و ترقی نهاده است باید تغییرات سریع در محیط ظاهری و فرهنگی آن به
وجود آید و از همین نظر ایجاد وسائل ارتباط سریع اهمیت فراوان دارد. در سال ۱۳۳۶ در سراسر کشور در حدود ۵۰،۰۰۰ شماره تلفن وجود داشت ولی چون احتیاجات عمومی
راکفایت نمی‌کرد ۱۸۰،۰۰۰ دستگاه دیگر خریداری و بسرعت نصب نمودیم.
درباره توسعه شبکه رادیو تلفن قبلا ذکر شده است که بالاخره در تمام کشور ایران بسط
خواهد یافت و جانشین هزاران کیلومتر سیم تلگراف و تلفن خواهد گردید. ما فعلا دارای
عده زیادی ماشین‌های تله تایپ (ماشین ثبت تلگرام) هستیم که اغلب آنها بوسیله دوشیزگان
ایرانی مورد استفاده قرار گرفته است. ما با کشور پاکستان و قاره اروپا و قاره
آمریکا از طریق اروپا ارتباط رادیو تلفنی و رادیو تلگرافی داریم و همچنین با شرکت
کشورهای عضو پیمان سنتو مشغول ایجاد ارتباط بوسیله امواج رادیوئی بین‌المللی هستیم
که می‌توان در آن واحد برای مخابره ۱۲۰ مطلب متنوع به آنکارا و تهران و کراچی از آن
استفاده کرد. اخیراً نیز سرویس تلفنی انتقال عکس و تصویر اسناد را با کشورهای
انگلستان و ژاپن برقرار نموده‌ایم و در تهران و اغلب استان‌های ایران ایستگاه
فرستنده رادیو تأسیس گشته است.