(۱۴۳)

سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی گذشته از انجام وظایف ویژه خود به چندین مؤسسه خیریه دیگر نیز مانند مؤسسه حمایت یتیمان و کودکان کر و لال ، انجمن مبارزه با سل و بیماریهای تناسلی ، مؤسسه بهداشت روحی، انجمن حمایت حیوانات ونظایر آن کمک مادی و معنوی نموده و با آنها همکاری و اشتراک مساعی می‌نماید.

برای من مایه مباھات است که افراد باهمت و بلندنظر ایرانی و شرکت‌های مختلف سهم مهمی از وقت و ثروت خویش را به این گونه خدمات خیر مصروف می‌دارند و به سایر افراد کشور و بسیاری از مردم متمکن سرمشقی در انجام وظایف اجتماعی و خدمت به نوع می‌دهند. این سرمشق‌ها برای کسانی است که دموکراسی و مبادی اخلاقی و وجدانی را از نظر دور می‌دارند و نمی‌دانند که خرسندی خاطر و مسرت حیات در یاری هم‌نوع و مخصوصاً طبقه افتاده و ناتوان است و اگر اینان از این حیات تمتع و لذتی ببرند زندگانی خود آنها نیز با مسرت معنوی و شادی روحانی قرین خواهد  بود. چهارمین سازمان عمده خدمات اجتماعی وابسته به دستگاه سلطنت انجمن حمایت مادران و کودکان است. این انجمن بطور کلی موظف به حفظ و حمایت زنان باردار بی‌بضاعت و نگاه‌داری کودکان یتیم وپیدا کردن خانواده برای قبول آنها است.

در خدمات عام‌المنفعه به اعتقاد من ‌باید آزمایش و تجربه و اجرای اصل رقابت معقول بین سازمان‌ها مورد توجه باشد. من با این استدلال که می‌گویند رقابت باید تنها در امور بازرگانی معمول باشد و در امور دوایر دولتی و وابسته به دولت مرعی نگردد به‌هیچوجه موافق نیستم و چه بهتر که چندین مؤسسه خیریه وابسته به مقام سلطنت در کمک به بینوایان و مستمندان به شرط آنکه مانع پیشرفت کار یکدیگر نباشند، با یکدیگر رقابت کنند زیرا هدف اساسی ما کمک به هموطنان و کودکان محروم و ناتوان است و هر چه این قبیل کمک‌ها بیشتر شود هدف و نظر خیر ما بهتر تأمین خواهد گردید.

در این قبیل موارد بهتر است هر یک از ما خود را جای مادری بگذاریم که کودکش محتاج به مساعدت و دستگیری است و اگر این مادر چندین پناهگاه و ملجأ داشته باشد اطمینان خاطرش بیشتر خواهد بود زیرا اگر مأموری با وی همدردى نکرد مأمور دیگر و مؤسسه دیگر هست که دست استمداد به وی دراز کند.

با وصف آنچه گفته شد چون این مؤسسات خیریه تعدد یافته‌اند لازم بود فعالیت آنها با یکدیگر هم‌آهنگ گردد و از همین جهت شورای شاهنشاهی هم‌آهنگی بین مؤسسات خیریه را تأسیس کرده‌ایم که هر پانزده روز یک‌بار به ریاست وزیر دربار شاهنشاهی تشکیل شده و در اجرای هدف مزبور کوشش می‌نماید.

شورای مذکور نه تنها نحوه هم آهنگی مؤسسات خیریه شاهنشاهی را بررسی می‌کند بلکه در زمینه هم‌آهنگ ساختن فعالیت‌های مؤسسات مزبور با دولت و افراد و شرکت‌های داخلی و خصوصی و مقامات و موسسات خیریه خارجی که درباره کمک‌های ذی‌قیمتی که به ما کرده‌اند در فصل آینده ذکری خواهد رفت مطالعات و اقدامات لازم معمول می‌دارد. شورای مزبور نیز موظف است که درباره نحوه تقسیم عواید سلطنتی بین سازمان‌های مختلف و تخصیص مبالغی برای برنامه‌های نوین خدمات اجتماعی اظهارنظر کند. این شورا در سال ۱۳۳۸ به تشکیل آموزشگاه خدمات اجتماعی در تهران که اولین آموزشگاه نوع خود در کشور است توفیق یافت.