انجمن خیریه فرح نیز به اداره چندین دارالایتام
و پرورشگاه اقدام نموده و کسانی را که خود فرزند ندارند و می‌خواهند طفل یتیمی را
به فرزندی بردارند هدایت کرده و مستقیماً نیز به خانواده‌های بی بضاعت کمک می‌نماید.
در آغاز سال ۱۳۳۹ چهل باب پرورشگاه در سراسر کشور ایران بوسیله
این انجمن تأسیس شده و یا در شرف تکمیل بوده است که هر یک گنجایش نگاه‌داری یک‌صد
تا دوهزار طفل داشته و دارای مساکنی برای کارمندان است. در این پرورشگاه‌ها خوراک
و مسکن و وسایل بهداشت و تحصیل کودکان فراهم است و با مهربانی و نوازشی که برای
اطفال خردسال از هر چیز ضرورتر است تربیت می‌شوند.
بنظر من آن نشاط و تندرستی که در سیمای این
کودکان آشکار است نشان می‌دهد که در تربیت و پرورش آنها طرق صحیح اتخاذ شده است.
هنگامی‌که این کودکان از پرورشگاه خارج می‌شوند دارای صحت و سلامت کامل‌اند و هر
یک هنر و حرفه‌ای را فراگرفته و به قدر خود پس‌اندازی دارند و با این کیفیت می‌توانند
زندگانی اجتماعی خویش را با اعتماد و اطمینان آغاز کنند و برای کشور افرادی وظیفه‌شناس
و خدمتگزار باشند.
افراد نیکوکار ایرانی نیز برای ساختمان و فراهم
ساختن وسائل برخی از این پرورشگاه‌ها سهم بسزائی داشته‌اند و شک نیست که در آینده
نیز از کمک‌های لازم دریغ نخواهند کرد. برخی از بانوان خیرخواه ایرانی نیز با طیب
خاطر در این دستگاه‌ها خدمت می‌کنند و اطمینان دارم که هر سال عده اینگونه بانوان
نیکوکار افزایش خواهد یافت.
بسیاری از خانواده‌های ایرانی و برخی از
خانواده‌های خارجی کودکانی را از این پرورشگاه‌ها به فرزندی پذیرفته‌اند.
من از این رویه که برای پرورش جسم و روح کودکان
یتیم اتخاذ کرده‌ایم مباهات می‌کنم و آرزو دارم که سیاحان خارجی و مردم ایران برای
اینکه عقیده آنها در نوع‌پروری و خدمت به انسانیت نیرومندتر گردد اندک وقتی را به
بازدید این مؤسسات صرف کنند و با این کودکان و کسانی که پرورش و نگاه‌داری آنها را
با گشادگی خاطر به عهده گرفته‌اند آشنا گردند.
من همواره در پی آن بوده‌ام که در کشور داروهای
جدید به بهای ارزان در دسترس افراد کشور قرار گیرد و از همین جهت بوسیله بنیاد
پهلوی و سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی مشترکاً ترتیبی داده شده است که مقدمات
تأسیس یک کارخانه داروسازی را که بیش از چهار میلیون دلار هزینه خواهد داشت در
حومه تهران فراهم کنند܂
چون ساختن دارو کاری کاملا فنی و تخصصی است مقرر است که یک شرکت خارجی در مدت ده سال اداره آن را به عهده بگیرد و در
آن مدت نیز به تربیت متخصصین و مدیران ایرانی برای اداره کارخانه مزبور بپردازد.
از
سال ۱۳۳۱
تاکنون همه ساله به دستور من کنگره‌ای از پزشکان متخصص ایرانی برای مبادله افکار و
اطلاعات بهداشتی و پزشکی و اتخاذ تصمیمات لازم در مسائل مورد ابتلای عمومی و
مخصوصاً بهداشت همگانی تشکیل می‌گردد. اولین کنگره در سال ۱۳۳۱ در رامسر بوسیله ملکه
افتتاح گردید و از آن به بعد نیز همه ساله کنگره مزبور در رامسر تشکیل می‌شود و
بسیاری از تصمیماتی که در این کنگره‌ها اتخاذ شده از طرف دولت به مرحله اجرا
درآمده است.
یکی
از تصمیمات کنگره آن است که قبل از ازدواج شوهر باید مورد معاینه قرار گرفته و
گواهینامه بهداشتی دریافت دارد. دیگر آنکه کلیه کودکان و آموزگاران از نظر بیماری
سل ریوی بوسیله اشعه ایکس تحت معاینه دقیق قرار گیرند و برای اینکه کارمندان مسلول
بتوانند با آسودگی خاطر به معالجه بپردازند تمام حقوق آنها در حین مداوا و بستری
بودن پرداخت شود.