صفحات

جستجو در مندرجات کتاب

۱۳۹۶/۰۲/۲۰

(۲۲۴)



در سال ۱۹۵۱ کشور ترکیه به سازمان پیمان اتلانتیک شمالی (ناتو) ملحق گردیده و سه سال بعد سازمان جديد پیمان آسیای جنوبی (سيتو) تشکیل گردید و کشور پاکستان عضویت آن را پذیرفت. در سال ۱۹۵۵ یعنی شش سال بعد از ایجاد سازمان پیمان اتلانتیک شمالی پیمان بغداد منعقد گردید و پس از جنگ اولین نمودار یک سازمان مؤثر امنیت دسته‌جمعی در خاورمیانه به وجود آمد.

موقعیت طبیعی و جغرافیائی، سازمان‌های پیمان اتلانتیک شمالی و پیمان بغداد و پیمان آسیای جنوبی شرقی را با یکدیگر مربوط و متصل می‌سازد. چون انگلستان و ترکیه در سازمان پیمان اتلانتیک شمالی و پیمان بغداد عضویت دارند و دول پاکستان و انگلستان نیز عضو سازمان پیمان آسیای جنوب شرقی و پیمان بغداد هستند، این ارتباط تقویت یافته است.

در فصل ششم موجبات الحاق کشور ایران به سازمان پیمان بغداد که بعداً سازمان پیمان مرکزی (سنتو) نامیده شد و پیمان امنیت دوجانبه با کشورهای متحده آمریکا که دوسال بعد از پیمان بغداد منعقد گردید شرح داده شده و از این که موفق به انجام این امور شده‌ایم خرسندیم. در اینجا باید ناگفته نگذاشت که سازمان پیمان مرکزی و قرارداد ما با کشورهای متحده امریکا به‌هیچوجه ما را از برقراری روابط و داد و همجواری با کشور روسیه اگر روس‌ها مایل باشند و در ھر موقع که بخواهند مانع نخواهد شد.

بعضی از اشخاص و مخصوصاً دست چپی‌های افراطی طبعاً به سازمان‌های سه گانه ناتو و سنتو و سیتو و هرگونه اتحادیه‌های مشابهی که بر علیه طرح‌های تجاوزکارانه کمونیزم ایجاد شده بشدت حمله کرده‌اند. بحث و استدلال با افرادی که بصرف عقیده به مرام کمونیزم معتقدند فایده‌ای ندارد، زیرا این اشخاص با هرگونه پیمان غیرکمونیست مخالفت  دارند ولی دیده می‌شود که برخی از مردم که پيش از همه منکر طرفداری از کمونیزم می‌باشند، نیز دلائلی اقامه می‌کنند که با استدلالات کمونیست‌ها شباهت آشکار دارد و به نظر من اینان باید وضع خود را مورد تحقیق و بررسی قرار دهند. عقیده قطعی من این است که در طی مدت پانزده سال اخیر مردم آزاد گیتی خویشتن را از مصیبت و بلای جنگ سوم جهانی تنها بوسیله اتحاد و کمک‌های متقابل که من آن را امنیت مشترک بین‌المللی می‌نامم مصون داشته‌اند و تا پانزده سال آینده نیز طریقه‌ای غیر از این رویه در برابر ملل آزاد گیتی نمی‌توانم دید.

 در برابر این رویه حتمی و ناگزیر ظاهراً یک راه دیگر هم می‌توان تصور کرد و آن این است که ملل آزاد جهان با طیب خاطر و بانصراف طبع هر سال متوالیاً در مقابل کمونیست‌ها عقب‌نشینی کنند و به آنها اجازه  دهند که بدون مواجهه با مخالفت قسمتی از خاک آنها را در حیطه تسلط خویش درآورند. اما همین رویه منحرف هم اگر بتوان به آن همزیستی مسالمت‌آمیز نام نهاد از بروز جنگ سوم جهانی جلوگیری نخواهد نمود زیرا تجاوزات کمونیست بتدریج آن‌قدر نیروی ملل آزاد جهان را تحلیل خواهد برد که عاقبت بتوانند ضربه آخرین را با قهر و اعمال شدت بر آنها وارد سازند و یا آنکه ملل آزاد عاقبت مصمم شوند که دست به اقدام متقابل بزنند خواه چنین اقدامی منجر به جنگ جهانی بشود یا نه.

باید در این نکته تأکید کنم که امنیت دسته‌جمعی بین‌المللی به‌هیچوجه از هدف اصلی سازمان ملل متحد منحرف نشده و برعکس از دوجنبه اساسی از سازمان ملل متحد استفاده می‌کند. از یک‌طرف مؤسسات تخصصی سازمان ملل متحد با رساندن کمک‌های فنی و مساعدت‌های مالی سهم مهمی در اجرای برنامه‌های عمرانی ملی که برای روش امنیت دسته‌جمعی بسیار مغتنم است دارد و از طرف دیگر سازمان ملل متحد وظیفه ایجاد امنیت دسته‌جمعی را به عهده دارد که برای حسن اجرای روش فوق از ضروریات اولیه است. مثلا اقدام سازمان ملل متحد در جلوگیری از تجاوزات کمونیزم در کشور کره از کارهای فراموش نشدنی است و همچنین فعالیت‌های سازمان ملل متحد در مورد رفع اختلافات عرب و اسرائیل هیچ‌گاه از خاطره‌ها محو نخواهد شد.