(۲۳۴)

دولت اطریش نیز در توسعه تعلیمات فنی در کشور ایران کمک‌های مفیدی کرده و کشورهای بلژیک و فرانسه و ایتالیا و سوئد و آلمان‌غربی نیز کمک‌های فنی ذی‌قیمتی در رشته‌های مختلف به عمل آورده‌اند. گروه‌های انگلیسی و امریکائی و آلمانی نیز فعالیت‌های نوع‌پرورانه‌ای در کمک به نابینایان این کشور ابراز داشته‌اند.

سازمان عمران خاورمیانه دولت انگلستان نیز در بسیاری از امور مانند آمار، جنگلبانی، حفظ اراضی و مراتع، تعاون روستائی و نگاهداری زمین و مبارزه با ملخ به ما راهنمائی های فنی نموده و بسیاری از دول در مواقع ضرورت مانند زمین لرزه لار به کمک ما شتافته و وسایل آسایش افراد مصیبت‌دیده را فراهم ساخته‌اند.

مؤسسات بازرگانی خصوصی خارجی نیز در موارد بسیار اعتباراتی در اختیار ما گذاشته و راهنمائی‌های فنی ذی‌قیمتی در رشته مخصوص خود به ما نموده‌اند.

پس از مسافرتی که در سال ۱۳۳۵ به مسکو کردم و مذاکرات دوستانه‌ای که با آقای خروشچف و سایر هم‌قطاران وی به عمل آمد از روس‌ها کمک‌های محدودی برای مبارزه با ملخ و لاروبی یکی از بنادر ایران در ساحل بحر خزر پذیرفتیم. با وصف سخنان ناروائی که از رادیو روسیه بر خلاف رهبران و مؤسسات ایران پخش می‌شود در دل من برای مردم آن کشور بطور کلی مهربان‌ترین احساسات وجود دارد.

شاید مردم عادی کشور روسیه بهتر از طبقه حاکمه خود این نکته را درک می‌کنند که هیچ کشوری که شیفته آزادی است حاضر نیست از حکومت همسایه خود که علائم و آثار امپریالیزم وی بارز و برملا است کمک قبول کند.

قبلا توضیح داده ام که سازمان پیمان مرکزی یکی از وسایل حفظ و حراست کشور ایران در مقابل چنین امپریالیزمی است. با آنکه جنبه نظامی سازمان مهم است ولی هدف آن با معنی وسیع‌تر تشریک مساعی در تأمین امنیت بین‌المللی است. برای توضیح این مطلب موضوع الحاق راه آهن ایران و ترکیه که با دستیاری سنتو انجام می‌گیرد مثال روشنی است. کسانی که از رموز جنگ های عصر کنونی آگاهی دارند می‌دانند که در موقع بروز جنگ این‌گونه راه آهن ها را می‌توان از کار انداخت و منهدم کرد و با این وصف باید دید چه موجبی کشور ایران و سایر اعضاء پیمان سنتو را به ساختن آن مصمم ساخته است؟ پاسخ این سئوال آن است که توجه و علاقه ما به آبادانی و احیاء کشور است نه به تهیه مقدمات و وسایل جنگی و نبرد. این نکته درباره ارتباط شاهراه‌ها که در هنگام مخاصمه از خرابی مصون و مأمون نیست نیز صدق می‌کند. ولی کشورهای عضو سازمان پیمان مرکزی می‌دانند که احداث شاهراه نه تنها یکی از عوامل پیشرفت امور اقتصادی است بلکه وجود راه و وسایل ارتباط سلسله‌جنبان پیشرفت‌های گوناگون دیگر است که هدف و غایت منظور کلیه کشورهای عضو پیمان مرکزی است. مثال دیگری که برای روشن ساختن هدف‌های سازمان پیمان مرکزی می‌توان آورد مسئله ارتباطات مخابراتی بین کشورهای عضو است که سازمان درصدد ایجاد آن است و اگر نقشه یا کره جغرافیائی در برابر دیدگان خواننده باشد، می‌تواند دستگاه‌های فرستنده و گیرنده ای را که با فواصل چهل کيلومترى بین آنکارا وکراچی احداث خواهد شد در نظر خویش مجسم سازد. البته بر صاحبان عقل سلیم پوشیده نیست که یک چنین شبکه مفصلی که در اواخر سال ۱۳۴۰ به اتمام خواهد رسید در مقابل حملات نظامی پای برجا نخواهد ماند ولی در این مورد نیز منظور ما تأمین سعادت و صلح آینده است و این دستگاه‌ها را برای جنگ و ویرانی و انهدامی که از آن ناشی می‌شود نمی‌سازیم.

بر اعضاء سازمان پیمان مرکزی پوشیده نیست که برخلاف آرزوها و منویات ما باز ممکن است جنگ جهانی درگیرد ولی ما هرگز اجازه نخواهیم داد که این افکار شوم و بدبینانه سد راه پیشرفت و ترقی ملت‌های ما بشود.